Ruimte voor de zon

Afgelopen week was ik op een door de provincie Groningen georganiseerde conferentie over de inpassing van zon in de provincie. De provincie heeft weliswaar een omgevingsvisie voor de periode 2016-2020, maar constateert dat op het gebied van zonneparken niew beleid gewenst is. Zo bracht ze in februari 2018 de handreiking ‘lokatiekeuze en ontwerp zonneparken’ uit en organiseert nu deze conferentie. Als onderdeel van de evaluatie van het huidige zonbeleid.

Op de conferentie waren een kleine 100 man (m/v) van overheden, energiecooperaties, netbeheerders, projectontwikkelaars en ‘overig’ aanwezig.  In drie groepen, langs drie workshops. Participatie, Ecologie en Netinpassing. En met verschillende focus: 1e rond op problemen, 2e ronde op oplossingen en derde ronde op de verschillende rollen.

Participatie: Jaap Jepma faciliteert, de kleur van de post its geeft aan wie voor (geel) en tegen (roze) de stelling was.

Meeste vuurwerk in de workshop netinpassing, gefaciliteerd door Marc Jager. Stevige discussie tussen de netbeheerder. Namens Enexis was Henk Schimmel aanwezig, die liet zien hoe snel de prognoses van de benodigde netcapaciteit om nieuwe parken aan te sluiten verandert. Grootste onduidelijkheid is dat voor wind-op-land een structuurvisie was met zoekrichtingen waar windparken kunnen komen. Voor zon bestaat zoiets (nog) niet, lastig voor netbeheerder om daarop te anticiperen. En als aanvraag definitief komt duurt het 5-7 jaar voordat een eventuele netverzwaring ook aangelegd is. De regionale energie strategieën (RES) moeten hier een antwoord op gaan geven.

Henk Schimmel van netbeheerder Enexis laat zie hoe snel de prognoses zijn veranderd. Twee rechter kolommen: prognises voor 2025 van benodigde capoaciteit, zoals gedacht eind 2016 en eind 2018.
Marc Jager van Royal Haskoning faciliteert de workshop Participatie.

In de workshop Ecologie, gefaciliteerd en ingeleid door onderzoeker Raymond Klaassen van de Rijksuniversiteit Groningen, werd vooral naar de effecten van de bouw van zonneweiden op de akkervogelstand gekeken. Meer en breder onderzoek, naar biodiversiteit in het algemeen (planten, insecten) en kwaliteit van de bodem is zeker nodig. Verrassende uitkomst uit het onderzoek van Raymond was voor mij dat er zeker ook goed nieuws is. In gebieden met een lage biodiversiteit kan de aanleg van een zonneweide soms juist zorgen voor een verhoging van de biodiversiteit.  Belangrijk daarbij is hoe en hoe dicht op elkaar de rijen panelen worden gezet. En mengen met begrazing kan juist nadelig zijn voor de bodem, tenzij het zeer extensieve begrazing is.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *