Recent zijn drie rapporten over waterstof gepubliceerd, en minister Wiebes van EZK schreef er een kamerbrief over aan de tweede kamer.
Een van de drie is Een waterstofbeurs voor het klimaat (Bert den Ouden, in september gepubliceerd). Het is een verkennend rapport. Dat gaat nu gevolgd worden door een definitiestudie (hoe kan zo’n waterstofbeurs eruit gaan zien), in opdracht van Gasunie en vier havens. Interessant dat in dit geval de vier zeehavens ook expliciet betrokken zijn.
Uit de kamerbrief:
Een handelsplatform kan bijdragen aan de ontwikkeling van een waterstofmarkt. Daarom heb ik laten onderzoeken wat er nodig is voor het realiseren van een waterstofhandelsplatform in Nederland, mede op basis van eerdere ervaringen met de oprichting van de elektriciteitsbeurs en de gasbeurs.
Het rapport stelt dat Nederland een goede uitgangspositie heeft voor een dergelijke beurs. Eerste stappen zijn het creëren van lokale handelspunten, starten van een handel in garanties van oorsprong en een waterstofprijsindex. Een waterstofbeurs kan functioneren als katalysator in de opbouwfase van de markt, en als faciliteit voor een betere economische optimalisatie als de waterstofmarkt volgroeid is.
Een consortium van Nederlandse partijen wil verder gaan onderzoeken en uitwerken wat er nodig is voor een waterstofbeurs.
R
Eind 2002 werd bij Gasunie de Title transfer facility (TTF) in gebruik genomen, een virtuele marktplaats waar aardgas tussen partijen kon worden uitgewisseld. Een paar jaar later was ik zelf betrokken bij een project met APX, de amsterdam power exchange, om een verbinding te maken tussen het TTF en de energiebeurs APX, waar anoniem in energie, en toen ook aardgas-link TTF, gehandeld kon worden. Reuze interessant project. kK kan me voorstellen dat het ontwerp van een waterstof beurs daar veel overeenkomsten mee heeft.