Nienke Homan – Sociaal bewogen politica

Donderdagmiddag 18 oktober zit ik op het provinciehuis in Groningen met Nienke Homan.  Nienke is gedeputeerde van de provincie Groningen, met energietransitie en milieu in haar portefeuille.

Van wilde puber naar sociaal bewogen politica
Nienke Homan, 39. Nienke is getrouwd, heeft 3 kinderen en woont in een jaren 30 huis. Een echte Oost-Groninger, noemt ze zichzelf. Geboren en getogen in Groningen, meerdere dorpen gezien, maar vooral Blijham. Ze was een beetje wilde puber, bezig met heel veel verschillende dingen, behalve school. Actief voor IVN en bezig met allerlei sociaal maatschappelijk dingen. Beetje op het kruispunt van natuur, milieu en sociale zaken, zegt Nienke.

Na een opleiding in Zorg en Welzijn, werkte Nienke jarenlang in die richting. Omdat ze ook iets aan de milieukant wilde doen, werd ze vrijwilliger bij Greenpeace. Later ging ze daar ook werken als projectleider chemische stoffen. Dat was in Amsterdam, maar daar wonen beviel haar niet. Ze miste Groningen en kwam terug, aanvankelijk weer in Zorg en Welzijn. Tegelijk meldde ze zich aan bij Groen links.

Ik heb altijd wel een bevlogenheid gehad
om de wereld een beetje mooier achter te laten
dan dat wij het maken.
Dat is mijn drive.
We kunnen het anders doen,
we kunnen het beter organiseren
en ook nog minder vervuilend.
En ik denk dan wel eens:
waarom doen we dat dan niet?
Dat vereist actie.
Het eist helder zijn in waar we naar toe willen gaan.
Niet zo vaag blijven.

Inspiratie?
Nienke vindt inspiratie in krachtige vrouwen als Beyonce, die anders durven te zijn, en andere keuzes durven te maken dan anderen. Ze heeft een hekel aan middelmatigheid.
Nienke wilde iets bijdragen, dat groen én sociaal is; zo is ze de politiek ingerold. En op een gegeven moment had ze het vertrouwen van de partij om dat als gedeputeerde te doen. Dat vind ik nog steeds een hele eer, lacht Nienke. Dat is nu 3,5 jaar geleden.  Wordt het spannend in maart bij de verkiezingen?, vraag ik. Nienke grijnst en zegt dat het leuk wordt. Groen Links doet het goed, dus voor mij wordt het leuk. 

|| Niets leuker om je mening te kunnen geven in een vrij land.

Sterk punt provincie
Weet je, zegt Nienke, als ze nadenkt over de vraag wat het sterke punt van de provincie is, 3,5 jaar geleden hebben we ons beleid heel krachtig neer gezet. De provincie Groningen noemt zich koploper energietransitie. De provincie heeft heel bewust gekozen voor het neerzetten van een integraal beleid, waarin industrie en energie met elkaar gecombineerd zijn. 60% van het energieverbruik in de provincie zit immers in de industrie, dus focus op vergroenen van de industrie ligt voor de hand.
Dat is echt ons statement:
Groen is wat we doen.
We besparen energie en anders hoef je hier niet te komen.

Door deze helderheid is energiebesparing veel meer gaan leven voor bedrijven. Als eerste provincie is Groningen 3 jr geleden gaan toezien en handhaven op energiebesparing bij (grote) bedrijven. Dat moest al lang volgens de milieuwet, maar geen enkele provincie deed dat nog. Het heeft helemaal geen mensen weggejaagd, maar juist bedrijven hier naar toe getrokken. Duidelijkheid helpt.

Korte termijn
Op de vraag waar Nienke zich de komende paar maanden vooral op richt is het antwoord één woord: klimaatakkoord. Nienke is onderhandelaar aan de tafel industrie -de hoofdtafel- namens het interprovinciaal overleg (IPO). De tafels zijn bezig met het uitwerken van het tussenprogramma van juli dit jaar naar 2030 toe met thema’s als groene grondstoffen, energiebesparing, CO2 heffing. Belangrijke vraag ook: wie neemt welke rol.

Energiebeleid provincie over 2-5 jaar?
Nienke lacht en zegt: Hij ligt daar, en wijst naar een document op tafel getiteld ‘Nieuw beleid duurzame energie’ dat over 2 weken in het college komt. Gaat vooral om het wegnemen van drempels om Wind op Land uit te breiden. Ook al ligt het gevoelig. Uit alle analyses blijkt dat meer wind -ook op land- nodig is.
Het moet helder zijn: er komen windmolens bij, burgers en coöperaties mogen mee praten over waar en hoe het wordt uitgevoerd en wat ze ervoor terug willen. Maar de molens komen er wel. Punt., eindigt Nienke pertinent.

Samenwerking
Op de vraag met welke organisaties de provincie goed kan samenwerken noemt Nienke een partij als Gasunie, die echt vooruit kijkt en een sterke rol pakt, in warmte en waterstof; een bedrijf als Nouryon (voorheen Akzo), met vergroening van de chemie en Groningen Sea Ports met haar groene haven visie. Er is een uitstekende samenwerking met een aantal gemeenten waar de lokale bestuurders echt voor de energietransitie gaan staan: Eemsmond, Delfzijl, Groningen. Ook de noordelijke kennisinstellingen hebben een slag gemaakt en zich in korte tijd allemaal gericht op energie. Mooi om te zien, vindt Nienke. Haar zorg is wel dat we niet genoeg handen hebben. Meer MBO studenten en omscholing van werkendn is nodig, bijvoorbeeld voor de installatie van warmtepompen. Misschien moet ik me zelf maar laten omscholen als warmtepompinstallateur,zegt Nienke. Lijkt me serieus leuk.

Drempel?
Onduidelijkheid vanuit het rijk ziet Nienke als grootste drempel om voortgang te maken met de energietransitie. Gebrek aan besluiten door de landelijke overheid. Komt die CO2 heffing nu wel of niet? En dat rekeningrijden? Op de vraag of het klimaatakkoord die duidelijkheid zal geven, aarzelt Nienke even. Ze formuleert zorgvuldig. Ze denkt dat als in het akkoord een goede voorzet komt, dat dan meer comfort geeft aan het kabinet om keuzes te maken.

Waar sta jij zelf over 5 jaar?
Nienke denkt even na: Dan heb ik net een tweede periode als gedeputeerde achter de rug. Na de tweede periode wil ze in ieder geval stoppen. Daarna zou ze graag bij de Verenigde Naties gaan werken, of in Europa. Er is bijvoorbeeld nog veel te doen op grote schaal, zoals het offshore grid. Daarvoor zijn nog grotere spelers nodig dan die in Noord-Nederland.  Of ze dan nog tijd heeft voor het kleinere, de mooie ontmoetingen bij de mensen thuis en in de wijk, is de vraag. Maar het internationale trekt. Zeker nu ze inmiddels ziet hoe Gronings beleid samenhangt met Europees beleid. Ze wil haar basis in Groningen blijven houden, maar met de blik op Europa of zelfs de hele wereld. Op het raakvlak van milieu en sociaal. In ieder geval niet naar Den Haag, daarin is Nienke heel stellig. Hier in Groningen is het leven simpeler. Ik houd van simpel. Heldere boodschappen, overzichtelijk.

Nog even een fotomoment en we nemen afscheid. Later op de middag komen we elkaar weer tegen op het Wind Meets Gas Symposium in de Martinikerk, waar Nienke in een van de sessies panellid is.